Historiek

De eerste Sobriëtas-vereniging in de Lage Landen werd in Nederland door priester dr. Alfons Ariëns gesticht, toen drie mannen nl. Hendrik Engels, Jozef Probst en Gerard Platvoet hem op 15/02/1895 een schriftelijke belofte overhandigden, waarin zij beloofden nooit meer alcoholhoudende dranken te drinken. In België werd Sobriëtas voor het eerst gesticht in 1906. Tot eind de jaren 1930 kenden de Matigheidsbonden een groot succes in vele katholieke colleges, waar vele leerlingen door tijdelijke of levenslange beloften van geheelonthouding van alcoholische dranken of van matigheid reageerden tegen de armoede in hun omgeving die vaak veroorzaakt of minstens vergroot werd door overmatig drankgebruik.

Ook in een aantal Rijksathenea groeide dezelfde gedachte. Trouwens dit gedachtegoed vormde de basis voor de Wet Vandervelde in 1919. Emile Vandervelde trad reeds als student toe tot de Belgische socialistische partij en lag aan de basis van de wet die de arbeiders tegen armoede wilde beschermen door in België het schenken van sterke dranken in cafés te verbieden. Deze wet bleef van toepassing tot in 1984. Vanaf 1966 gaf onze vzw het tijdschrift “De Weg” uit. Het was een fusie van de tijdschriften St-Jansbode en Levensadel.

Uit het editoriaal van het eerste nummer citeren wij het volgende; “ De bedoeling van dit tijdschrift, dat wij “De Weg” noemen, is eigenlijk een zoeken naar de middelen om de moderne mens te benaderen. Wij willen hierbij geen enkel probleem uit de weg gaan.”

“Ongetwijfeld vraagt het alkoholmisbruik onze speciale aandacht. Doch ook de andere toxicomanieën en vormen van verslaving, die de maatschappij aantasten, mogen niet uit het oog verloren worden. Een vernieuwde, aangepaste Sobriëtas-beweging wil, in een bredere geest en in een gewijzigd klimaat, positieve resultaten bereiken: niet zozeer door tegen de misbruiken ten strijde te trekken, als wel door een verdiept inzicht in caritas, ascese en levensversobering de moderne mens met aangepaste motieven aan te spreken.”

Onze website heeft tot doel deze authentieke boodschap te vertalen voor de jeugd van 2010 en door te geven via de hun eigen kanalen: namelijk de nieuwe elektronische media die het Internet en al zijn huidige en toekomstige toepassingen ons biedt. Wij willen ook rekening houden met de reacties van de personen die deze website bezoeken. Sommige lezers beschikken over bijkomende informatie betreffende de werking van Sobriëtas in de loop der jaren in verschillende provincies. Hiervoor kan u ons contacteren.

Zonder afbreuk te willen doen aan de waarde van wat velen realiseren op het vlak van de preventie van verslaving en curatie van mensen die daaronder lijden, is de Federatie Sobriëtas een christelijke vereniging, die een hart onder de riem wil steken van alle mensen, die vanuit deze inspiratie werken en leven midden de verslavingsproblematiek.

Het opstarten van deze website werd reeds aangekondigd in Geraardsbergen op 12/11/2004 naar aanleiding van de huldiging van de heer André De Boe, die 50 jaar eerder de eerste A.A.-vergadering in België bijeenriep en van de viering van 40 jaar A.A.- Groep Postbus 21 Geraardsbergen. Deze vergadering waar meer dan 200 A.A.’ers aanwezig waren, waaronder heel wat pioniers van het eerste uur, werd o.m. toegesproken door de heer Rudy Demotte, toenmalig Federaal Minister van Volksgezondheid. In aanwezigheid van dhr. André De Boe werd een oproep gedaan om de geschiedschrijving van A.A. in ons land tussen 1971 en 2004 verder te schrijven.

Aangezien Sobriëtas bij de wieg stond van verschillende A.A.-groepen in de jaren 1950, ’60 en ’70 en wegens de wederzijdse bewondering voor de inzet van beide verenigingen inzake hulp aan de verslaafde medemens, is er vanuit Sobriëtas steeds een goede band met veel A.A.-ers gebleven. Zo waren er verschillende A.A.-ers actief binnen Sobriëtas met als doel de boodschap door te geven aan verslaafden die de weg naar A.A. nog niet gevonden hadden. A.A.-ers, die graag de geschiedenis van hun groep voor het nageslacht willen bewaren kunnen ons contacteren met hun verhaal. Vrienden van de A.A. zoals dokters, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers, psychologen en pastoraal werkers kunnen veel leren uit de tradities en de ontwikkeling van A.A. doorheen de jongste jaren.